In God is al mijn heil, mijn eer,
Mijn sterke rots, mijn tegenweer;
God is mijn toevlucht in het lijden.
Vertrouw op Hem, o volk, in smart,
Stort voor Hem uit uw ganse hart:
God is een toevlucht t’ allen tijde.
Gemene lieden immers zijn
Slechts ijdelheid, een damp, een schijn;
De groten anders niet dan logen;
Zij zouden, hoe hun hart zich vleit,
Nog lichter zijn dan d’ ijdelheid,
In ene weegschaal opgewogen.
Vertrouwt, wat uw begeert’ ook zij,
Nooit op geweld of roverij,
En wordt niet ijdel, als ’t vermogen
Gedurig aanwast; waakt en let.
Dat gij het hart er nooit op zet,
Zo wordt ge door geen schijn bedrogen.
Eenmaal sprak God tot mij een woord,
Tot tweemaal toe heb ik ’t gehoord:
Dat ’s HEEREN zijn de sterkt’ en krachten.
Ook is bij U de goedheid, HEER’;
Dies heeft van U elk sterv’ling weer,
Vergelding naar zijn werk te wachten.
Deze bewijsteksten zijn ontleend aan de Bijbel in de Herziene Statenvertaling, © Stichting HSV 2010. Bijbelvertaling aanpassen
Onberijmd: David, berijmd: Johannes Eusebius Voet
David vertrouwt zichzelf stil toe aan God, want van Hem is zijn verwachting, tegenover zijn vijanden die macht en rijkdom gebruiken om anderen te onderdrukken.
Momenteel is deze website in bèta-versie beschikbaar. U kunt al wel gebruik maken van deze website. In de komende maanden worden moeilijke en verouderde woorden in de klassieke liturgische formulieren voorzien van uitleg. Help mee en ondersteun deze werkzaamheden.